Macho. Brutal. Niegrzeczny i niewdzięczny. Bezpruderyjny. Władczy. Pełen ignorancji, obojętności, która przyciąga niektóre kobiety jak magnes. O tym, kto wiąże się z panem w typie macho i o tym, dlaczego taki pan jest egoistą w negatywnym sensie, rozmawiamy z Małgorzatą Krawczak, coach relacji, trenerką rozwoju, właścicielką NaturaSukcesu.pl

Beata Mąkolska: Nasza rozmowa dotycząca Piotrusia Pana cieszy się ogromną popularnością. Z tego też względu postanowiłam wziąć pod lupę kolejny typ mężczyzny, jaki spotykamy w życiu: typ macho. Jakie panie pociągają tego typu mężczyźni?

Małgorzata Krawczak: Do silnego mężczyzny lgną jak ćmy do ognia słabe kobiety.  Typ macho ma najczęściej silną budowę ciała, jest postawny, dlatego jak magnes przyciąga kobiety, które w dzieciństwie były wychowywane na takie słabe, na potrzebujące własnego opiekuna, takiego obrońcy, który wyciągnie je z każdej opresji.  Kobieta sama z siebie nie jest słaba, ale jeżeli została wychowana w taki sposób, to nie umie patrzeć na życie oczami intelektu – uważa, że tylko silni, przebojowi dadzą sobie radę w życiu. Z kolei siła i przebojowość kojarzy się z postawnym ciałem – spójrzmy chociaż na wszystkich superbohaterów.
Macho, to częściej są panowie w typie choleryczno – sangwinicznym. Trochę dusze towarzystwa, otaczający się kobietami, bo wtedy mogą błyszczeć. Przyciągając słabą kobietę pan macho ma gwarancję, że „jego” będzie na wierzchu.  Macho, taki tajemniczy, niedostępny to typ melancholika. Jego siła bierze się nie tyle z proporcji pasu barkowego do pośladków, co z małomówności, konkretnym, krótkim, czasem ironicznym podsumowaniem tematu. Takiego macho raczej nie zobaczymy na imprezie klubowej. Prędzej spotkamy go na kameralnym spotkaniu w gronie przyjaciół. To on jest bacznym obserwatorem, to on ma w spojrzeniu to enigmatyczne "coś"…

BM: Kobieta silna, o zdrowym poczuciu własnej wartości  pana macho nie będzie interesować?

Małgorzata Krawczak: Może go inspirować, jednak w związku z taką kobietą nie miałby tytułu mistrza, musiałby walczyć o swoje i nie jest powiedziane, że by wygrał. Dlatego jeżeli do czegoś dojdzie – to będzie to raczej romans, a nie stały związek, ponieważ na partnerkę macho wybierze kobietę zapatrzoną w niego jak w obrazek, która będzie od niego oczekiwała podejmowania decyzji. Silna kobieta nie spędza życia na czekaniu, a słaba – będzie czekała na ruch i decyzję pana macho. Gdy macho bierze ślub ze słabą kobietą, którą zawsze broni, po latach może go znudzić taka partnerka. Choć macho i ślub jest tak samo prawdopodobne jak główna wygrana w loterii. Zdarza się jednak.

BM: Czyli silna kobieta go inspiruje i dochodzi do romansu?

Małgorzata Krawczak: Tutaj często jest jeszcze jeden aspekt – jeżeli silna kobieta nie jest zainteresowana angażowaniem się w związek, a raczej zaspokojeniem pewnych potrzeb w sposób przygodny, to rzeczywiście na tej płaszczyźnie spotka się z macho i dojdzie do romansu. Macho zatem będzie miał kochankę, a w domu żonę, która mu pierze, sprząta i gotuje, zaczyna być pełna frustracji, nierzadko z nadwagą i coraz mniejszą atrakcyjnością. Jeżeli przestanie już patrzeć na niego z podziwem i dojdzie do tego tak zwany kryzys wieku średniego – to macho odchodzi do znacznie młodszej kobiety.

BM: Bez skrupułów oczywiście.

Małgorzata Krawczak: Nawet dzieci nie są dla niego wystarczającym argumentem by wytrwać w związku, mogą mieć relacje z dziećmi poprawne, jednak nadal dla macho dziecko będzie inną kategorią człowieka. Macho przeważnie mają zaplecze finansowe, dlatego, że dla nich wyznacznikiem męskości są dobra materialne. Awanse zawodowe pozwalają im żyć na poziomie i sprawować władzę.

BM: Co może jeszcze pogłębiać ich pogardę dla innych?

Małgorzata Krawczak: Macho to często cholerycy, którzy lubią jak im się bije brawo, często mają przekonanie o własnej nieomylności, bywa, że nosi koronę narcyza. Dlatego, jeżeli kobieta się nim po latach nie zachwyca, bo jest zmęczona, dzieci itd... to on sobie szuka następnej, najczęściej wiele młodszej. Macho lubi, gdy ludzie są od niego, jego opinii, pieniędzy, władzy, decyzji uzależnieni.

BM: Powróćmy do zapatrzonych w macho kobiet. Jakie one są?

Małgorzata Krawczak:  Często to są kobiety, które mają przewagę temperamentu sangwinistycznego albo flegmatycznego – te temperamenty nie potrafią rządzić, są uległe. Flegmatyczki i sangwiniczki szybko wierzą, potrzebują uznania. Sangwiniczka będzie towarzyska, atrakcyjna, więc Macho będzie mógł się nią pochwalić w towarzystwie, natomiast flegmatyczka – zawsze będzie w jego tle, wpatrzona w swojego partnera. Macho w takich związkach jest przywódcą, narzuca cele, natomiast partnerka realizuje jego cele uważając je za swoje.

Zobacz ciąg dalszy rozmowy na następnej stronie.

BM: Weźmy przykład z show biznesu – on: rządzi, załatwia, prowadzi teatr, jest reżyserem, choreografem, panem i władcą. Wiele osób współpracujących z nim określa go jako władczego, cholerycznego, wymagającego, bezkompromisowego, trudnego. I jest ona – tańczy, śpiewa, gra, uzdolniona wszechstronnie, realizuje wszystko to, co on sobie wymyśli, stara się zawsze na 200%, a przy tym zapatrzona w niego jest jak w obrazek, zawsze wyraża się o nim z podziwem. Mówię tutaj o związku Nataszy Urbańskiej i Janusza Józefowicza. Mogę się oczywiście mylić – ale tak ten związek wygląda z zewnątrz.

Małgorzata Krawczak: Patrząc na Nataszę można w niej się dopatrzeć wiele z temperamentu sangwinistycznego i flegmatycznego, co świadczy o pewnej równowadze emocjonalnej, ale jednocześnie ogromnej potrzebie bycia zauważonym. W dodatku jest to bardzo uzdolniona osoba, co skutecznie wykorzystuje Józefowicz w realizacji własnych przedsięwzięć artystycznych. Jej wszyscy zazdroszczą: urody, talentu, figury, a ona poprzez obecność temperamentu flegmatycznego jest w nim bez końca zakochana, uzależniona od osoby, która ją ciągnie przez życie. On książę, a i  ona dzięki niemu błyszczy. To co mówiłam wcześniej – ona pozornie realizuje swoje cele, pozornie, ponieważ to są jego cele, a jej talent, jej osoba, jest tutaj niejako „narzędziem”, które jest mu potrzebne. To widowiskowa zależność.

BM: Czy można utemperować mężczyznę macho?

Małgorzata Krawczak: Można, jednak sam macho musi mieć wielką wewnętrzną motywację by to zmienić. Także partnerka macho musi znaleźć w sobie ogromną siłę i chęć zmiany tej relacji.

BM: Przychodzi ci na myśl przykład macho z wielkiego ekranu?

Małgorzata Krawczak: Myślę, że postacie kreowane przez Steven'a Seagal 'a – on zawsze gra takiego macho – macho melancholika. W słowach raczej oschły, w czynach bezwzględny, zawsze po stronie sprawiedliwości i uciśnionych; działa wg ogólnie przyjętych reguł, które odpowiednio modyfikuje, gdyż daleko im do doskonałości. Nie chwali się swoim ciałem, swoimi umiejętnościami, ale gdy wejdzie w wir wydarzeń – jest perfekcyjny. Pozornie oporny na wdzięki kobiet, na zasadzie „zdobywaj mnie kobieto, bo jestem tego warty”. Sporo jest scen, gdzie on z góry traktuje kobiety, co jest właśnie sposobem bycia typowego macho.  Taki melancholijny macho nie rzuca się na każdą kobietę (jak np. James Bond),  a wybiera tę, której pozwoli się zdobyć. Postaci kreowane przez Segal’a gdy załatwią wszystkie ‘męskie’ sprawy, pozwolą się zdobyć tej jednej, kończą karierę macho. Tu wierność nosi tylko wielkie litery.

BM: Jak wychować mężczyznę w typie macho? Taki antyporadnik...

Małgorzata Krawczak: Gdy przyzwyczajamy dziecko, że może mieć wszystko, że nawet gdy zrobi coś źle, a rodzice zamiatają sprawę pod dywan, gdy uczymy dziecko niezdrowej rywalizacji – to może skutkować typem macho w przyszłości. Często macho pochodzą z rodzin bardzo dobrze prosperujących finansowo, gdzie nie zawsze ojciec jest sam w typie macho – ale może mieć niespełnione ambicje, niespełnione marzenia, dlatego swoje przekonania (np. kobiety garną się do silnych mężczyzn z pieniędzmi)  przekazuje synowi. Oczywiście rola matki hołubiącej syna za wszelką cenę także ma ogromne znaczenie. Bywa, że macho wychowują się w takim typowym babińcu – jeden mężczyzna wśród sióstr, wśród ciotek, matki, babki itd. Już nieistotne dlaczego ojciec odszedł - w dziecku nawet najmniejszym, wytwarza się wtedy taka postawa – urwis, ale sympatyczny.  A jednak zraniony macho, już jako dorosły oczywiście, może się mocno zemścić,  czy to słownie, czy nawet siłowo.

BM: Jest niebezpieczny?

Małgorzata Krawczak: Na pewno bardziej niż Piotruś Pan – gdzie mamy do czynienia raczej z matką Piotrusia Pana. Natomiast macho nie ma zahamowań, matka nie ma aż takiego znaczenia, macho jest egoistą i to w tym negatywnym sensie. Piotruś Pan nie wie czego chce, za to macho wie to bardzo dobrze i dokładnie to osiąga.

BM: Damski odpowiednik macho? Czy to femme fatale?

Małgorzata Krawczak: Myślę, że częściowo tak. Femme fatale, czyli kobieta, która gardzi mężczyznami, która ich wykorzystuje, przebiera, jest wybredna, robi wokół siebie otoczkę tajemniczości, wielkiej obietnicy „jeśli mnie zdobędziesz to....”, jednak ona jest nie do zdobycia.  Na to może się nabrać Macho, a przede wszystkim typowy Piotruś Pan, szukający silnej kobiety. Tymczasem ona bierze to co jej, zostawia go. I Piotruś Pan wraca do mamy, która mówi: "Przecież mówiłam ci że to nie jest kobieta dla ciebie", a macho szuka okazji, żeby się odegrać i często robi to kosztem innej kobiety. Femme fatale w jakiś sposób szuka silnego faceta, ale też na moment, na relacje pozamałżeńskie, ponieważ ona zasadniczo nie umie tworzyć związków. U niej na pierwszym miejscu jest kalkulacja zysków i strat, widzi swoją atrakcyjność, świat materializmu. Jest zawsze zadbania, piękna, doskonała. Femme fatale to często też jest zemsta za nieudane dzieciństwo, za przykre wspomnienia. Idzie przez życie sama, bo chce być sama, sama decydować o wszystkim. Weźmy pod uwagę to, że powyższa definicja famme fatale nie jest tą popularną. Powszechna definicja mówi o kobiecie przynoszącej mężczyźnie porażkę i zgubę. Zwrot femme fatale jest zwyczajowo używany do opisania kobiet, za których przyczyną rozpadają się małżeństwa; zjawisko znane od zamierzchłych czasów – pierwsze famme fatale znajdujemy w mitologiach. Dla marynarzy i rybaków były nimi syreny. Wyrażenie fatale pochodzi od greckiego Fatum - w mitologii greckiej to personifikacja nieuchronnego, nieodwracalnego losu; nieodwołalna wola bogów, na którą nikt nie ma wpływu; Fatum ciążące nad bohaterem wykluczało jego wolną wolę. Było bezpośrednią, przyczyną jego klęski i tragedii.

O ekspercie

Małgorzata Krawczak - certyfikowany coach, trener rozwoju emocjonalnego, mówca motywacyjny. Prowadzi warsztaty z zakresu procesu komunikacji z klientem.

Więcej >>

POLECAMY

Nieokiełzany smok zazdrości

Zazdrość - może być niewielkim ukłuciem w sercu, a może być uczuciem niemalże paraliżującym. Bywa, że napędza negatywne myśli, obezwładnia, rujnuje związek, zaufanie, miłość. Naukowcy dowiedli nawet, że zazdrość oślepia! Szczypta zazdrości potrafi zmobilizować nas do zajrzenia w siebie, zainteresowania się partnerem. Ale zazdrość potrafi też być potężnym smokiem...

Dlaczego mężczyźni zdradzają?

To pytanie od zawsze zadają sobie kobiety. Doradca małżeński M.Gary Neuman w poszukiwaniu odpowiedzi, przebadał dwustu mężów, i tych, którzy zdradzają,  i tych, którzy nie zdradzają. Wyniki swojego badania zawarł w książce  The Truth About Cheating (w wolnym tłumaczeniu: Cała prawda o zdradzaniu). Co odkrył?

Lista przyjemności, czyli rola oksytocyny w relacji partnerskiej

90/10 – takie rozwiązanie proponuje John Gray, słynny specjalista od związków, autor wielu książek o „Marsjanach” i „Wenusjankach”. Według niego oksytocyna ma kluczowe znaczenie dla samopoczucia kobiety, a tym samym – dla jakości związku, o czym mogliście przeczytać pierwszej części artykułu. Dlatego o jej poziom kobieta w 90% powinna zadbać sama, pozostawiając tylko owe 10% do wypełnienia mężczyźnie.